Η ακαθησία είναι ένα σύνδρομο που χαρακτηρίζεται από τη δυσάρεστη αίσθηση εσωτερικής ανησυχίας που εκδηλώνεται από την ανικανότητα να καθίσει κανείς ήρεμος ή ακίνητος. (Ο όρος επινοήθηκε από τον Τσέχο νευρολόγο Λάντισλαβ Χάσκοβετς (Ladislav Haskovec) (1866-1944) ο οποίος περιέγραψε το φαινόμενο το 1901)
Ακαθησία μπορεί να είναι μια προερχόμενη παρενέργεια της φαρμακευτικής αγωγής που λαμβάνει ο θεραπευόμενος, όπως η χρήση πολλών αντιψυχωσικών ουσιών, ειδικά φαινοθειαζίνες (όπως perfenazine και χλωροπρομαζίνη), θειοξανθένια (όπως flupentixol και zucchlopentixol), βουτυροφαινόνες (αλοπεριδόλη), πιπεραζίνες , αντιεμετικά και αμφεταμίνες.
Η ακαθησία μπορεί επίσης να προκληθεί από τη νόσο του Parkinson και τα συναφή σύνδρομα. Ωστόσο, εκδηλώνεται κυρίως στη φαραμακευτική αγωγή που χορηγείται για τη θεραπεία της νόσου παρά στην ίδια την ασθένεια.
Στην ακαθησία έχει βρεθεί ότι περιλαμβάνει υψηλά επίπεδα νευροδιαβιβαστή νορεπινεφρίνης που σχετίζεται με τους μηχανισμούς που ρυθμίζουν την επιθετικότητα, την εγρήγορση και την διέγερση.
Το κύριο σημάδι της ακαθησίας είναι η αίσθηση ανησυχίας και η έντονη ανάγκης για κίνηση. Οι ασθενείς συνήθως πιέζουν τα γόνατά τους ή παραμένουν όρθιοι για ώρες επειδή η πίεση που ασκείται στα πόδια ανακουφίζει την κατάσταση. Η αίσθηση μπορεί να έχει διακυμάνσεις μέσα στην ημέρα και να εμφανίζεται πιο έντονα σε διάφορες αγχωτικές καταστάσεις. Πολλοί ασθενείς περιγράφουν συμπτώματα νευροπαθητικού πόνου ή ινομυαλγίας και σύνδρομο ανήσυχων ποδιών. Η καθυστερημένη ( όψιμη) ακαθησία μπορεί να συνεχιστεί πολύ μετά την αφαίρεση του φαρμάκου έναρξης, μερικές φορές για αρκετά χρόνια.
Η ακαθησία μπορεί να μειωθεί, μειώνοντας τη δόση του αιτιολογικού παράγοντα ή χορηγώντας άλλα φάρμακα. Χρησιμοποιούνται αντιχολινεργικές προκυκλίνες. Μερικοί γιατροί συνταγογραφούν β-αναστολέα προπρανολόλη ειδικά για τα ηρεμιστικά της αποτελέσματα. Οι βενζοδιαζεπίνες , όπως η κλοναζεπάμη, είναι επίσης αποτελεσματικές. Η βενζοτροπίνη και η τριεξυφαινιδίλη μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία αυτής της κατάστασης. Μελέτη δείχνει ότι η βιταμίνη Β6 είναι αποτελεσματική στη θεραπεία της νευροληπτικής προκαλούμενης ακαθησίας.